هالیوود به دنبال چهره های طبیعی و بدون جراحی پلاستیک

به محض این که نام هالیوود برده می شود در ذهن افراد تصاویری از مردمانی درلباس های پرزرق و برق و گرانقیمت، زنان زیبایی با پوست های صاف و شفاف ودندان هایی بیش از اندازه سفید و مردانی با هیکل های ورزیده نقش می بندد. اما بسیاری از جلوه های ظاهری این «ستارگان هالیوود» مصنوعی هستند. سینه هایی که از طریق جراحی پلاستیک و اضافه کردن «سیلیکون» چند سانتی متر بزرگ تر از حد معمول شده اند. استفاده از «بوتاکس» برای از بین بردن چین و چروک های صورت، دماغ های عمل شده و لب هایی که ماده «کالژن» به آن ها تزریق شده تا برجسته تر و قلوه ای تر به نظر بیایند. هم چنین لاغرسازی از طریق «لایپوساکشن» یا بیرون کشیدن چربی از بدن و بسیاری از عمل های جراحی زیبایی دیگر! این روزها کارگردان ها و افرادی که به کار گزینش بازیگران سینما اشتغال دارند به دنبال بازیگرانی هستند که از چهره های طبیعی برخوردارند و سرو سینه و صورتشان را از طریق جراحی های پلاستیک دستکاری نکرده اند. اما به نظر می رسد پیدا کردن این چهره های طبیعی این روزها بسیار مشکل و گاه حتی غیرممکن است. برخی از بازیگران فیلم و تلویزیون تصور می کنند که زیباسازی پوست وچهره به آن ها کمک می کند تا نقش های بهتری را در آزمایش های بازیگری به دست آورند. تونی نیشن، رئیس سازمان کاریابی برای مدل های عکاسی و بازیگران فیلم و تلویزیون می گوید این روزها همه سر و صورت و سینه خود را به دست چاقوی جراحی می دهند:«امروزه بیش از هرزمان دیگری بازیگران تازه و جوان به صحنه فیلمسازی هالیوود وارد شده اند و هر روز هم به تعداد آن ها افزوده می شود که خوب این البته خیلی خوشحال کننده است اما تعداد این بازیگران چندین برابر تعداد نقش هایی است که در صنعت فیلمسازی امروز وجود دارد.» نیشن می گوید:«این روزها همه به صورتی با جراحی پلاستیک سروکاردارند. شاید بتوان گفت که این مسئله تبدیل به یک فشار اجتماعی تازه شده است. یعنی امروزه شما زنان و دختران جوانی را می بینید که در سنین تین ایجری چندین جراحی پلاستیک روی صورت و سینه خود انجام داده اند. من فکر می کنم این یک طرز تفکر بسیار خطرناک است.» کاترین مارلو که از ١٠ سال پیش با شرکت در سریال های تلویزیونی کار بازیگری را آغاز کرده است می گوید:«من طرفداربی چون و چرای جراحی پلاستیک نیستم اما برضد آن هم نیستم.» این بازیگر ٣٢ ساله که درحال حاضر شغل دوم آرایش و صورتگری صحنه را برعهده دارد می گوید:«من خیلی از بازیگران امروز سینما را می شناسم که تن به جراحی پلاستیک داده اند. یکی از دوستان خودم که یک قوز کوچک روی دماغش داشت آن را جراحی کرد و بعد دیدم که چقدر به اعتماد به نفسش اضافه شده است.» با این همه مارلو معتقد است تنها به خاطر این که جراحی پلاستیک تا این اندازه عمومیت پیدا کرده و در دسترس قرار گرفته نباید هرکسی خود را به دست چاقوی جراح بسپارد:«به نظر من کار جراحی پلاستیک به مرحله جنون رسیده است! اگر به بعضی از اشخاص نگاه کنید می بینید که دیگر شکل «انسان» نیستند. به نظرمن ما نبایست شکل انسانی خود را با استفاده بیش از حد از جراحی پلاستیک از دست بدهیم. به خاطر دارم «سوفیا لورن» بازیگر زیبای ایتالیایی یک بار در یک مصاحبه گفته بود وقتی در آغاز کار به آمریکا آمد از او خواسته بودند که دماغش را عمل کند و او به این درخواست جواب منفی داده بود:«من یک زن ایتالیایی هستم و دماغی رومی دارم. من با یک دماغ کوچکتر شکل احمقانه ای پیدا خواهم کرد.» با این حال ما همه می دانیم که سوفیالورن یکی از زیباترین زنانی است که چهره اش تا کنون برروی پرده سینما منعکس شده است.» درشرایطی که بسیاری از بازیگران سینمای امروز معتقدند جراحی پلاستیک به شانس آن ها برای یافتن کار کمک می کند اما به نظر «مارلو» این کار می تواند به ضرر آن ها تمام شود:«جراحی پلاستیک فاصله عمیقی میان تماشاگر سینما و بازیگر ایجاد می کند. چرا که شما دیگرشکل یکی از آن ها نیستید. حالتی مصنوعی و غیرقابل قبول و باور برای آن ها پیدا می کنید.هم چنین به نظر من جراحی پلاستیک اجازه نمی دهد یک بازیگر در نقش های گوناگون ایفای نقش کند. گاه این جراحی ها به حرکات ظریف صورت آن ها لطمه می زنند و درنتیجه محدودیت هایی در ایفای نقش های مختلف توسط آن ها بوجود می آورد.» کیث ولف که به کار گزینش بازیگران در هالیوود اشتغال دارد می گوید:«لب های پف کرده از کالژن به نظرمن بدترین چیز است.» ولف از بازیگرانی که پوست صورتشان را بی اندازه کشیده اند یا آن را با مواد پرکننده به صورتی بادکرده و مصنوعی درآورده اند بیش از همه گله دارد. ولف می گوید:«وقتی یک بازیگراز یک سن و سال خاص می گذرد به خوبی مشخص است که او تحت جراحی پلاستیک قرارگرفته است یا نه؟ معمولا اینگونه جراحی ها، آن چهره آشنا و دوست داشتنی که مردم می شناخته و دوست داشته اند را عوض می کند. اگراین بازیگران بتوانند عمل جراحی خود را به گونه ای انجام دهند که تشخیص آن برای مردم مشکل باشد آنوقت می شود کاری برای آن ها انجام داد.» کیث ولف هم چنین از اینکه بازیگران جوان تر گاه می کوشند تاخود را به شکل یک بازیگر معروف تر درآورند ابراز نارضایتی می کند:«بعضی ها انگار از یک قالب از پیش ساخته شده درآمده اند. به خصوص وقتی به سراغ جراحی پلاستیک می روند تا خودشان را شکل مثلا فلان بازیگر معروف درآورند. آن ها باید بدانند که این موضوع به هیچوجه به آن ها کمک نمی کند. چرا که شما باید از شکل وشمایل خودتان شروع کنید و آن را عرضه کنید نه اینکه از شکل ظاهری فرد دیگری تقلید کنید. شما هیچوقت نمی توانید شخص دیگری باشید.» کیث ولف که بیش از دو دهه است که به کار گزینش بازیگران فیلم و تلویزیون اشتغال دارد می گوید او خوب می داند که چه عناصری لازم است تا یک نفر بتواند ستاره شود:«من بسیاری از علاقمندان به بازیگری را که واقعا هم زیبا بوده اند داشته ام که به دفتر من آمده اند وخواسته اند در فیلم بازی کنند اما متاسفانه اغلب آن ها از هنربازیگری بوئی نبرده اند و برای یادگیری آن هم زحمتی به خود نداده اند. بنابراین اولین توصیه من به هربازیگری این است که بروند وکاری را که دنبال آن هستند یادبگیرند تا چنانچه فرصتی پیش آمد آن را از دست ندهند.» تونی نیشن با این حرف کیث ولف موافق است و معتقد است بازیگران جوان باید از ظاهرخود مراقبت کنند اما خود را به دست چاقوی جراحی ندهند و یاد بگیرند که با سن و سال کنار بیایند وچهره زیبای خود را آراسته به هنرواقعی بازیگری کنند:«هرچه زمان می گذرد کارگردانان سینما بیشتر به دنبال چهره های طبیعی و دست نخورده می گردند. بازیگران متعهد باید خیلی بیش از این ها مواظب باشند تا از استفاده از جراحی پلاستیک به هرصورتی که شده دوری کنند و درعین حال بتوانند درصحنه پررقابت بازیگری امروز با هنرو استعداد خود و نه با ظاهری ساختگی و دروغین درخششی پیدا کنند.»